In de jungle

Na een nacht in het vliegtuig. een nacht in Kuala Lumpur en een nacht in een crappy hotel in Binjai, kwam ik op zaterdagochtend (1 maart) eindelijk aan in Bukit Lawang, een klein plaatsje aan de rand van het Gunung Leuser National Park. Vooral in de weekeinden stikt het daar van de toeristen, want dan komen ook de Indonesiers uit Medan erheen te zwemmen (lees: met kleren en al in het water te zitten), te barbecuen en karaoke te zingen. Doordat er veel toeristen komen is er bovenstrooms van het "echte" dorp een soort toeristendorp ontstaan met guesthouses, winkeltjes en restuarantjes. Ook loopt er een heel leger aan junglegidsen rond die de toeristen proberen te strikken voor het maken van een jungletocht. Hoewel het dorp in de provincie Aceh ligt (de meest Islamitische provincie van Indonesie waar ze de sharia hebben ingevoerd). is daar in Bukit Lawang niet zoveel van te merken. De meeste junglegidsen hebben lang haar (dat in de rest van Indonesie wordt geassocieerd met de giggolos op Bali), tatoeages en spelen gitaar (ze kennen zelfs "Er is een nacht"). Alleen de omroep van de moskee herinnert je eens in de zoveel tijd aan de Islamitische aard van het dorp en de omgeving. Daarnaast hoor je vooral het ruisen van de rivier en het geluid van krekels en cicaden (een keihard zaaggeluid).
Omdat de guesthouses langs beide oevers van de rivier liggen, zijn er een stuk of vijf verschillende houten hangbruggen die beide kanten van het dorp met elkaar verbinden. Mijn guesthouse lag vlakbij de hoogste en veruit de krakkemikkige van de vijf. Er miste zo hier en daar een plank, wat betekende dat je een gat van zo'n veertig centimeter moest overbruggen. De eerste keer dat ik dat zag ben ik op mijn schreden teruggekeerd en heb ik een andere brug genomen, maar later zag ik dat de brug gewoon werd gebruikt. Toen ben ik er ook maar overheen gelopen (maar nooit 's nachts).
In Bukit Lawang heb ik een naast een paar mooie wandelingen langs de rivier en naar een uitzichtpunt een vleermuisgrot bezocht en natuurlijk ook een jungletocht gemaakt. Inmiddels ben ik alweer bijna een week in het plaatsje Tuk Tuk op het (schier)eiland Samosir in het Tobameer. Na een voedselvergiftiging en een antibioticakuurtje, voel ik me inmiddels gelukkig weer beter en heb ik vandaag wat meer van het eiland kunnen zien. Omdat het inmiddels negen uur 's avonds is geweest, heb ik besloten mijn verhaal ietsje korter te houden (hoewel ik het erg leuk vind alle opvallende en grappige gebeurtenissen gedetailleerd uit de doeken te doen). Morgen ga ik een fiets huren en lekker een beetje rondfietsen en dan neem ik woensdag waarschijnlijk de bus richting Bukittinggi. Tot later dus!